" yüzümde annelik maskesi ve tenime yediriyorum ona dair ne varsa "
sanki bir gülüþün gamzesine düþmüþ gibi ruhumda besleniyor heyecan dibi tutmuþ bir þelalenin yansýmasý misali yüzüme düþer resimleri
biri bitirken diðeri baþlýyor tesadüflerin içimde cennet bahçesinin tarifi olmayan lezzeti
sonu belirsiz bir yolculuðun koltuðunda kendimi dinliyorum binlerce hayâlin gölgesi ile yüzleþiyor gerçeðini soluyorum
sesim ellerime sevgi ellerim evladýma nefes sanki dokunuþlarýmda hissediyorum her zerresini
ben annemmm olacaðým onun gibi savaþýp onun gibi yazacaðým kaderimi inþALLAH hayatsa kaldýðým yerden döndürecek çemberini ha bir eksik ha bir fazla olsa bile ne farkeder ki
þimdi yüzümdeki maskeyi özü ile deðiþtirme vakti þunun þurasýnda aslýný yaþamaya ne kaldý ki ?
sana varmak bir nîmet oðlummm ... !!!
12/11/2013 11;13 eMÝNeYZAMAN Sosyal Medyada Paylaşın:
eMİNeYZAMAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.