bitmiþ bir masalýn
’evvel zamaný’ nda kaldý umutlarým .
içimde yeþeren
sevda filizlerim
birer birer koparýldý köklerinden .
yüreðimin karanlýk sokaklarýndan yankýlandý
öldüren sözleri .
kulaklarýmý týkasam da delip geçti yarýnlarýmýzý .
silmeye çalýþtým silüetini baktýðým her köþeden
gözlerim yaþlarla aðladý
adýný sökmeye çalýþtým dilimden
dudaklarým oluk oluk kanadý.
yavan sorgularý defetmek istedim içimden
yýrtýldý gece , sessiz çýðlýklarýmla
cevap veremedim O’nsuzluðun hüznünde
aydýnlýk yüzüm ,vuruldu her defasýnda karanlýða .
-zamansýz kýyametim
-gitti
-gücümü emerek gitti
-Ve ben bittim
-yenildim.
kahramaný olamadýðýmýz masallarda ,
giremediðimiz tüm savaþlarda ,
tüm yenilgileri, en baþtan bana kabul ettirdi .
her þey , ’aþk’ olunca ,
masallarýn sonunda erilmezmiþ murad’lara , onu da öðretti.......
Aþk-ý Kýyamet