yangýnlarým inletirken kangren geceyi ,
susuþlarýn delip geçiyor sessizliðimin körpe ciðerlerini.
düþlerin bozgunluðunda ,
senli bir güneþin doðuþuna niyetleniyor þiirlerim.
tenime mýhlanan acýlarýnýn
cinnet geçiren çocukluðu üþüyor gözlerinde.
yüreðimden sorgulara çekilirken
sesinin içindeki saklý uçurumlardan tuz basýlýyor
özlemin kanayan yaralarýna.
biliyorum yalnýzlýðýnda peþin ödediðim suskular dururken
uykusuzluða rehin sensiz cephelerim.
sesini özlerken ben ,
her gece uç tenhalarda avazým çýktýðýnca
seni çaðýrýyorum çýplak harflerimle.
avuçlarýmda toplanan
iklimlerin soðukluðunda soluklanýrken
acýlarým tazelenip akýyor kafiyesizliðime
boðazýmdan içime düþen bir yangýn yeri.
sensizliðe yenik düþerken
iki büklüm sýðýnýyorum kurak dudaklarýnýn ince kývrýmlarýna
gülüþlerinin yokluðundan,
bir lokma bölüp seninle doyuruyorum
aþka aç varlýðýmý.
dünden ya da hatýrlayamadýðým bir günden kalmýþ
uzaklýðýn(ýn) nefesini ç’ekiyorum içime
k’ana k’ana
y’ana y’ana
kavgalarýn en fiyakasýyla .
kirpiklerin için dövüþüyorum.
sol yanýmdan yenildikçe
gözlerinin içinde bir sevda doðuyor senli özlemim
yüreðime kadar ilmek ilmek sana kadar ýslanýrken .....
iliklerime kadar terliyorum .
sana kanatlanýrken göðüs kafesim,
gözlerinden vuruluyorum öylece.
Hadi harf harf yaklaþ bana
þiirimin en aðýr iþçisi olmaktan kurtar beni .
diz çöküp önünde ,
eteðine sarýlayým ,
öpüp alnýma koyayým
sevdamýn büyüklüðünü
varlýðýnýn, aðýrlýðýný taþýyan cümlelerin.
hadi gözlerinde biriktirdiðim
devasa yangýnlara at beni.
ayrýlýk enkazlarýndan
aþk tohumlarý yeþert gözlerimin dibinde.
sabah olmadan doður beni aþka,
nefesim nefesinde
sonsuzluða karýþsýn ilelebet.
Aþk-ý Kýyamet
Þiirime sesiyle hayat veren Yeþim Bektaþ’a sevgilerimle.
.
.