eski bakýþlarýný çaðýrýyorum gün ýþýðýna koþan bir çocuðun hayaliyle durup dinleseydim çiçekleri ak duygularýný içime eðen kýrmýzý karanfilleri
bilmiyor muydun bu yolun akþamýnda sadece kokularýný anýmsatan karanlýklar yaþardý dur ve kal þimdi ayýn ýþýdýðý yerde kendi kalbinle ve yalnýzlýðýn uzun yollarý sana arkaný döndüðünde
inanýyorduk o vakitlerin selamý vardý mutlu yüzler görüyorduk geçerken gölgesini düþüren kuþun gülümsemesini çatýlara deðen yapraklarýyla havayý coþturan sevinçlerle kesiliyordu ayaklarýmýz yerden fakat ötelerden denizler ortasýndan gelen þeytan koparývermiþ ti yeþeren umudu
üzülme dostum bu binlercesine yapýldý küçük kuþ toyluðun da safçaydý aþk
insan denen yaratýk avuçlarýnýn içinde hayatý bir ömür saltanatý akýverir dirhem dirhem sen onurlu aþk yolcusu o kaçýp giden savaþçý çok daha güzel olur dostum yaþanmýþlarýn gölgesinde ölümsüz bir aþk sanatý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
molilaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.