kapýyý dýþardan kaparken, anahtarý nereye saklayayým paspas altýna mý, pervaz üstüne mi. iyi ama ya sen gelmezsen ya da ben dönemezsem geri söyle sevgili, o zaman ne yapayým.
* * *
beklemek... þimdi sakin denizlere doðru uzatýp ayaðýný, martýlarý dinlemek. o martý sesleri ki uzak yolculuklara yol alanlara, uðurlar olsun ve bir gemiden sahile vuracak sýcak dalgalara, hoþ geldin demek. /belki biraz sarhoþ ve hayalperest, belki gülümseyerek/
oysa o dalgalar... ayaklarýný ýslatmayacaðýný, sýr gibi saklar yüreðinden her bahar. umut tarlalarýnýn, ekini ‘sensizliklere’ boy veren mevsiminde hasat toplanacaksa eðer, onu da gelmeyiþlerin bu çoraklýðý yapar. /gölgesiz aðaçlarda kuru gözyaþlarý, aðlar çiçeksiz dallar/
ya gelmeyiþler... bütün bekleme salonlarýnda sessizlikleri dinler, ayný sessizlikler. ne dalgalarýn ýslaðý vardýr ayaklarda ne de çýðlýklarý martýlarýn finali hep ayný filmleri gösterir, gözler önündeki buðulu perdeler. /hem ne fark eder, farklý olsa bile bütün seyirciler/
kýþ manzaralarý... silinir harflerin þekli saatler üþürken, notalar ne kadar yabancý. ne okuyabilirsin yazdýklarýný ne de bir þey anlatýr dinlediklerin mum ýþýðýný ölüm gibi söndüren rüzgar, parçalar bütün atomlarýný. /oysa çocuklar ne güzel çizer, karanlýkta parlayan yýldýzlarý/
onun adý umuttur... yeter ki güneþ doðsun üstüne, nasýlsa her dün kendini unutturur. hasret, ilk ekmek kokusu gibi yayýlýr ya fýrýndan, iþte o zaman çocuklarýn çizdiði o yýldýzlar, güneþten de parlak bin umut doðurur. /birazdan bir vapur geçer açýktan, dalgasý ayaklarýna vurur/
* * *
.....iþte böyle canýmýn içi…, mevsim bahardýr, dalgalar sahile vurmuþ, ayaklarým ýslanmýþtýr. belki bir erguvan dalý çalar kapýmý þimdi, renginde sen olursun bugün hep evdeyim bekliyorum canýmýn içi, hadi gel ne olursun....
Cevat Çeþtepe
Sosyal Medyada Paylaşın:
uzungemici Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.