Ne sevdiðine inandým ne sevmediðine Ýçten içe yanan bir mum’a benzersin Hele’de kadere boyun eðmediðine Gönlüm’de dinmeyen gam’a benzersin
Baksan aynaya ah bi görsen yüzünü Buðlanmýþ görünmez cam’a benzersin Ne olursan ol ancak yýkma özünü Baðdat görünürsün ya þam’a benzersin
Gölgen çok goyudur oksijen dolusun Meyvesiz aðaca çam’a benzersin Sevdalýk çekenlere örnek olursun Rehber koyunda ki çan’a benzersin
Mest olur görenler sana bakarken Yiðidi ölmüþ yaþayan nam’a benzersin Sonu görünmeyen har gibi yakan Çöl sýcaðýnda yanmýþ kum’a benzersin
Duruþun asil gibi ya riyalýk senden Sýrça köþke deðil dam’a benzersin Hoþ görü bekleme sonunda benden Ermeyen üzüm ki ham’a bezersin
Mehmet Daðal çok net sesin duyamaz Sazýmda ki mat ses bam’a benzersin Fakirde zenginde hiç hatýr aramaz Ne öldüren ne güldüren zam’a benzersin Mehmet Daðal... Sosyal Medyada Paylaşın:
MEHMET DAĞAL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.