Döktüm yapraklarýmý yerlere seriverdim Yaz bahar geçti burdan bakmadý bana doðru Düþlerimi o giden yýllara geri verdim Çetin bir yol katettim yaklaþtým sona doðru.
Dokunma dallarýma deðme ki kuru kovuk Basma yapraklarýma çiðneme ufanýrým Dil yarasý oluþtu baðrýmda oyuk oyuk Diline arý soksun demeye utanýrým.
Sevgiyi sen öldürdün saygý da çekip gitti Umutlar kýrýk dökük hayaller solgun sarý Karakýþ pencerede mevsimler kötü bitti Rüzgarlara karýþtý sonbahar yapraklarý.
Hoþiye Güler Karakuþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hoşiye Güler Karakuş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.