Neyi, neyle aklarsýn; ne tutarsýn aklýnda
Kar doldurup mendile taþýr mýsýn saklýnda
***
Aklýnda ne var böyle fikirlerin geçirgen
Aklýnda bir canavar iskân etmiþ, doyumsuz
Aklýnda, azar azar seni yiyen kemirgen
Aklýnda olan sözler birbiriyle uyumsuz
Dilin týrtýklý dirgen…
Yol alýrken andýn mý yâr aklýna düþtükçe
Gecede ilerlerken ne oldu az ötende
Korkarsýn vesveseler kalbine üþüþtükçe
Gökte yýldýzlar söner yerde duman tütende
Gün güne dönüþtükçe…
Ve ey yolu þaþýrmýþ ayaklar sýnýr girgin
Ey gözleri kamaþmýþ muhkemin ziyasýyla
“Þey” mi betimlenmemiþ, oysa hepsi belirgin
Aklanan ruhlar parlar edep ve hayâsýyla
Ay bekler deniz gergin...
Sen nefeslen ve say ki ciðerin hýrýltýsý
Derinde homurdanýp yüzeye hýzla koþan
Hayat-suyundan gelen bir sabrýn þýrýltýsý
Sen say ki o seslerdir kulaðýna doluþan
Ölümün mýrýltýsý…
Beslendiðin o hisler güle döner lebinde
Hislendiðin anlarda en latif sedalarla
Gece âlem uykuda, dünya senin cebinde
Önünde kervan yürür gurbete, vedalarla
Duyarsýn akabinde...
Yol bize uzayacak yýldýzlar akým akým
Tepemizden bakacak gözlerini kaparken
Zihin tek tek sayacak “acaba kaç tel ak’ým
Kalmýþ” diye “baþýmda”, ay köþeden saparken
Bense ondan firakým…
Özrüm var bu hal için, istiyorum artýk af
Henüz aklým baþýmda, düþmeden fazla rakým
Arzumdur kötü halli iþlerden olmak muaf
Bunca zaman içinde günaha takým takým
Koþanlar var çok tuhaf...
Dedim; sesim duyulsun, tutulmadan felekte
Ay evreli, dizimli pirlerden icazetli
Gönlü zengin ve arif geçer iken elekte
Su taþýyýp içirsin, kevser gibi lezzetli
Takýlmasýn delikte...
Sýrtýmý dayadýðým aðaçlar dile geldi
Bütün yaþadýklarým serilirken önüme
Bir bir akýp giderken köpük sahile geldi
Çer çöp birikintisi etki etmiþ dünüme
Ruhuma çile geldi...
Parlar bir yýldýz her an, yansýr týpký safirdir
Bakýnca herkes anlar; gök mavi, yerse yaðýz
Ýnsanýn dili bazen kötülüðe sefirdir
Baþý belaya sokar, tutulmaz ise aðýz
Ýnsan hep misafirdir...
Sen ey doymak bilmeyen lebaleb, basa basa
Dolduruver akçeyi kýrýlmaz kokmaz küpe
Aldýrma kirden rengi deðiþmiþ o libasa
Ve aldýrma ve takma kulaðýna sen küpe
Denizi yarar asa...
Sus, sakinle ve oku; kendini ve doðaný
Seyret suda, toprakta, ateþte, esen yelde
Kartalý, atmacayý, pençesiyle doðaný
Tutabilmen mümkündür maharet varsa elde
Unutma sakýn aný...
Ýncil, Tevrat hak ise atlama ha Zebur’u
Önceki ve sonraki toplanmýþ iþte Kur’an
Ardýna katar iken bölükleri, taburu
“Ele, dile ve bele” sahip ol, Allah’ý an
Olma cansýz ve kuru...
Kumlarý savrulurken toz olup kýzgýn çölün
Yalnýz gecelerinde döner taþlar buzlara
Tenin, nefesin gibi..., küllükte kalsýn külün
Nefesin kesilince konulsun omuzlara
Ey fani yalnýz ölün...
Ne, yazsýn müellifler; ne, söylesin þuara
Senden geriye kalan öyküler ki pek hazin
Kanayýp duracaktýr baðrýndaki o yara
Anýldýkça duyarsýn yaþayanlarca mazin
Tastamam on numara...