Kemik

Ne yazýk ki kýrýlmaya kemiklerimizden baþlayamýyoruz
Eðer öyle olsaydý, tersten devam etmezdi hiçbir þey
Daha kolay olurdu sona yaklaþmak
Ve asýl doðru bu olurdu

***

Yalnýz aþamayacaðýmýz ayrýlýklarýn ardýnda kalýyoruz
Peþi sýra sürüklenerek

Genç cesetleri gördükçe
Yaþlandýðýmý hissediyorum

Yaþlanmakla kalmýyor hissettiklerim
Ölmeye geç kaldýðýmý
Bununla birlikte birçok þeye geciktiðimi hissediyorum

Erkenden doðmak zorunda kalmýþ bir çocuðun
Hiç susmayan, acý çýðlýðý gibiydi yakarýþlarým

Çýðlýklarým sadece kendi kulaklarýma büyük gelecek kadardý
Ve kimsenin duyamayacaðý kadar gizli
Az görülmüþ günahkâr
Çokbilmiþ kelimelerden uzakta
Henüz kemik olamayan kýkýrdaklarýmýn sesiyle
Büyüyordum

Kemikleþmeden önce acýsýný öðrendim kýrýklarýn
Konuþmayý öðrenmeden önce susmasýný
Yürümeyi öðrenemeden düþmesini
Kalkmasýný öðretmedi kimseler
Ve kelimelerin bu kadar uzaklarda gizlendiðini

Doðrulmak zordu düþmeye alýþýk olanlar için
Kemikler alýþmýþtý bir kere
Düþerken hep ayný yerden büküldük biz
Kemiklerimiz eðrildi
Biz doðrulduk

Fýsýltýyla acýlarý konuþurken
Kahkahalarla güldük

Ömrün yarýsý
Sonbaharýn sarýsýna denk geldi

Biz acýlarýmýza tutunmayý öðrendik önceleri
Daha fazla büyümek için
Sonralarý

Yaza alýþmýþken kemiklerimiz
Karla kaplandýk, ýsýnmayý da öðrendik üþütmeyi en gizli köþemize gizleyerek
Ve uzaklaþarak bildiðimiz tüm huzurlu anlardan
Anýlardan baþladýk beslenmeye
Ve yaþamayý unuttuk

Öðrendiklerimizi sayarken
Aslýnda ne kadar da az bildiðimizi
O zaman öðrendik

Unut þimdi tüm ezberini
Yeni bir hayat gerekiyor bilemediklerine
Beslenebilmek için

Çýk bu vücuttan
Kemiklerini býrak ortada
Yeni bir gövde lazým sýðýnmak için
Ve yaþlanmak için
Yeni bir hayat lazým

Çürüyene kadar kemiklerimiz
Adýmýz bir yerlerde yazýlý kalsýn


Yirmi Yedi Eylül Ýki Bin On Üç 17 30
Nevin Akbulut

Sosyal Medyada Paylaşın: