SUSUYORUM

Sabýkalý bir zamandý görünen,
Bir keklik ürpertisi çalýlýklarda,
Beyazýn koyu tonu gibi
Içimizdeki boþluk.
Býrakmak bilmiyor
Hüzünler peþimizi,
Susuyorum...

Birliktelik bu kadar mý zordu?
Sýðamadýk bir evlilik cüzdanýna,
Oysa ki herkes kadar
Hayallerimiz vardý.
Sabýkalý bir zamandý görünen,
Bir tavþan ürpertisi daðlarda,
Sadece konuþmuyorum kendimle,
Susuyorum...

Demli bir çayýn hatýrýna,
Gölgesinde bir araya
Gelmekte varmýþ dut aðacýnýn,
Ama konuþmadan öylece,
Saatlerce,
Hatta günlerce bile,
Beklerdim.
Gelmesen de olurmuþ aslýnda,
Varlýðýn yüksek ses demekmiþ,
Yokluðun sessizlik,
Ve ben susuyorum...

Sensizliðe de alýþýrým,
Merak etme bu gönül
Kimleri unutmadý ki.
Sabýrla, inançla
Konuþmadan,
Susuyorum...

Kapatýyorum gözlerimi,
Dönüyorum içime,
Zehir niyetine akýtarak
Sessizliði,
Çýðlýk çýðlýða
Susuyorum.

Öznesiz kalsýn yüklemler,
Nesnesinde kaybolayým kelimelerin,
Durum bildiren bir zarf olsun
Suskunluk.
Sabýkalý bir zamandý görünen
Tutuklu geleceðinde,
Dillerimi kelepçelemiþim,
Susuyorum...

ls

Sosyal Medyada Paylaşın: