bütün düþler
ýssýz cam
suskun bir uçta alazlanýr kendi kendine endamlarý
ve tutunurlar mavi kabulsüzlüklere
kýrýlýr ýþýk misali
yüzlerindeki simalarý
aðlarlar uçurumlar derdinde zamanlý zamansýz
savrulurlar
çocukken sobelenen masum bakýþlar gibi
bu yüzdendir gövdesiz gövdeler
ve bu yüzdendir
derin boþluklara sürülür sevmeler
bir anlýk yüzlerde
ayýk kalýrken gereksiz vakitler
üç kere öpülür
geçkin hayallerin kalp duvarlarý
anlýyorum
içimdeki hasret düþlerle konuþuyor
ve sen gölgelerle aðlýyorsun
nefes al
týpký gökyüzü gibi..
insanýz unutma..