Yanmaya ellerimden baþlýyorum
Sana dokunamadýðým yerlerimden
Yanýmda olsan, özledim seni diyebilecek kadar
Bakabilmeyi öðretmiþtim gözlerime
Hani insan çok özleyince, bir sol anahtarý kadar
Yalnýz ve anlamsýz kalýyor ya,
Sanki bu koskoca evrende,
Bu kadar gürültüye raðmen üstelik yalnýz
Oysa ben, ömrümün geri kalanýnda
Duyup duyabileceðim tek ses,
Senin sesin olsun istiyorum
Ben seni görebildiðim zamanlarda
Ýçime çektiðim o derin nefeste boðulmak istiyorum. .
Yanmaya ellerimden baþlýyorum
Nereye koysam oraya yakýþmayacaklar
Nereye saklasam, sanki emanetmiþ gibi duracak
Biliyor musun seni ellerim olmadan da sevebilirim
Evet yapabilirim bunu ama dokunabilseydim,
Biliyorum buzlarým çözülecek,
Bir daha býrakmaya cesaret edemeyecek kadar
Korkak kalacaðým, ama olsun böyle iyi
Aferin ellerime bunca zaman yazdýklarým
Anlaþýlmaz olsun diye için çýrpýnýp durdular.
Þimdiyse beni sana anlatabilmek için çýrpýnýyorlar
Tam bir yýl olmuþ seni mucizem olarak kabul edeli
Þimdi asýl mesele seni de buna inandýrabilmekte
Çünkü ihtimaller üzerine kurulu yaþantýmýn
En güzel mucizesin sen benim.
Sakýn vazgeçme
Sana yazmak gerçekten zor biliyor musun
Beynimdeki bütün hücreler seninle meþgulken,
Baþka bir þey düþüne memeye
O kadar çok alýþtým ki,
Bak yine ayný þey oldu
Seni ellerim olmadan da sevebilirim...
Sami Arlan..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.