AKSANI BOZUK BİR KALEMDEN DÖKÜLENLER

Tozlu bir anýn sancýlarýndayým yine
Adý konmamýþ içimdeki ukdelerimin
Ýflah olmaz sýzýlar kapladý dört bir yanýmý
Kanter içindeyim

Solgun bir mevsimin hüznü yýkýyor
Karanlýðýn kirli yüzünü
Çeliþik bulutlardan saðýyorum
Muðlakta kalan öksüzlüðümü

(Bedeli aðýrmýþ meðer
Pencerenin buðusuna çöp adam çizmenin )

Ne kadar ritim tutarsan tut
Yeni bir haykýrýþ bestelemek için
Sesini ulaþtýramazsýn yine de
Zaten ezelden duymamaya kararlý birine

Yazgýnýn önsafýna dizilen yaþlarýný kurutamazsýn
Öyle kolay deðil
Dudaklarýnda buz kesen i mgelerde üþür durursun

Yaðmurun tedirginliðinde ýslak ve maðrursundur oysa
Kimse tanýmaz sessizliðini
Çoktan deðiþmiþtir huyun suyun
Kaç þebnem kurumuþtur kirpiklerinde kimbilir
Ne çok söylenecek söz vardýr bilmezler

Kim anlayabilir ki zaten senden baþka
Bu suçun masumiyet olduðunu

Ve tam þurana zembille inen duygulardan geriye
Sadece bir þiir kalýr
Efkarýna sus payý...





Sosyal Medyada Paylaşın: