ORUCUNUM AÇ BENİ
Sahur vakti,
Gecenin karanlýðýnda ayrý bir huzur var bu gece
Maneviyatýn iklimde ayrý bir lezzet var bu gece
Yýldýzlar karanlýða yapýþtýrýlmýþ sim parçalarý gibi duruyor
Ay ise nakþedilmiþ usta bir ressam tarafýndan simsiyah bir tuvale
Resim gibi duruyor.
Derinden derine sesler geliyor karanlýðýn dibinden
Gececi birinin narasý, bir çocuk aðlamasý, bir ambulans sireni
Yan tarafta kaba inþaatta çalýþan iþçilerden birinin yanýk sesi
Su sesi, kuþ sesi, köpek sesi...
Yan balkonda çay bardaðýnda kaþýk sesi geceyi yýrtýyor bir býçak gibi
Hepsinden önemlisi içimde yârin sesi...
Yâr sesi, gül nefesi, kalp efesi, ömür kefesi… Ah be ömrümün bir tanesi!
Sahur vakti,
Oruca niyet edeceðiz birazdan ve tutacaðýz orucu
Davul ve zurna sesi dýþarýda ve efil efil bir rüzgâr esiyor
Aklýmda yâr var; çal davulcu çal zurnacý baþka ne var?
Niyetimde sen var, kalp orucumda…
Açlýðým sana, susuzluðum! Özlemim sana, huzurum!
Bu yaz sýcaðýnda susuzluk zorlamýyor beni sensizlik zorluyor.
Bu seninle olan fakat sensiz olmasý icap eden bir oruç
Sen varsýn ama yoksun gibi, yoksun ama varsýn!
Ekmeði yiyememe, suyu içememe gibi bir durum söz konusu
Sensizlik aslýnda zorun en doðrusu, sorun da bu sorun bana!
Bol bol seni içiyorum hayalimde su kaybýndan ziyade sen kaybý tehlikeli
Sen kaybýnýn telafisi yok, çaresi de yok besbelli!
Sensizliðe de tahammülüm yok senli olduðumdan beri
Sabrým da kalmadý eskisi gibi özlüyorum çokça çocukça seni
Seni anýyorum her dakika, sana niyet ediyorum kavuþmak adýna
Seni tutuyorum yüreðimde, sana kalkýyorum sahur diye
Seni tutuyorum oruç niyetine, seni açýyorum iftar diye
Sen olmuþum da haberim yok hala ben diye dolanýyorum
Hala ben diye konuþuyorum akýl iþi deðil benimkisi!
Sorana oruçluyum demiyorum "onluyum" diyorum
Sen her þeyim; açlýðým, susuzluðum,
Sen varsan tokum Avrupa gibi,sen yoksan açým Afrika gibi
Anlayabilir mi insanlar beni, ayýplamayabilir mi bir zahmet beni?
Gün içinde seni görürsem ne ala, görmezsem kötü pekala!
Bir yandan sýcak hava bir yandan susuzluk ve açlýk ve en mühimi sensizlik!
Gün sonu biri yaklaþýyor:
-Oruçlu musun? diye soruyor.
-Evet, baksana kalbime…
-Nasýl da ona acýkmýþ, nasýl da ona susamýþ? diyorum.
-Git iþine deli misin? diye savýyor baþýndan beni
-Ýþimdeyim zaten hep onu düþünüyorum ya! diyorum ukalaca
Bilmiyor ki sen iþindeyim senin içindeyim.
Bilmiyor ki benimki gönül orucu
Sen orucu…
Dönüp bana diyor ki:
-Deliye bak!
Ben de dönüp ona diyorum ki:
-Akýllýya bak!
Ezan okumak üzere, iftar vakti
Seni açýyorum yüreðimde, vuslat vakti
Orucunum aç beni!
Niyetinim seç beni!
Tabaðýnda aþýným, kafanda eþinim, gününde iþinim
Her þeyinim; bir oruç gibi aç beni!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.