Şuârâ

Üzülme Þuârâ

Þimdi üzülme

Hayat öðrendiðin kadar acýmasýz deðil inan bana.
Iþýðýnda lambalarýn, yanan kelebeklerin cesedini sakladýðýn kutularý vurdular.

Biliyorum,
Kývrým kývrým saçlarýný kýrptýlar tenhasýnda ýssýz karanlýðýn
Ve perçemin deðmedi alnýna bir daha.

Ensende sayýlýydý mutlu günlerin
Hayallerin mevsimsiz takvimlere karýþtý
Gözlerine aldýrmadý baharlar.

Þimdi üzülme Þuârâ
aðlayýp acý acý yüreðimi ezme
Kanatlarýna konup martýlarýn uçmayý kolaymý sandýn bir sevdaya?
Hayat güzel bir zaman sonra
Kýzma yaþayamadýklarýna,
Sana yalaným varsa þuracýkta can vereyim mahra...

Fýrçayý alýp eline boþ bir tabloya söv istersen deli deli
Ateþe’de versen bu kenti
Hummalý gecelerde yiten gençliðin bir daha geri dönermi?


Þimdi kahrolma mahra
Önüne geleni kurþuna dizme!

Aðlama Þuârâ
Duvarlarýnda suçu yok

Daya baþýný omzuma
Bebek kokusunu çekemeyeceðin yarýnlarýna
Umutsuzluðunu gömme karanlýða
Keskin dua’lar sür hüznüne


Yaþantýnýn emniyeti ellerinde
Hayatýn’ýn trafiðinde kobra boyalý yaya geçitleri yok Þuârâ.



Kevser Baysal //Yüreði Sürgün

Köln, 23 Temmuz 2013
Sosyal Medyada Paylaşın: