Dile kolay Tam dörtyüzonbeþ yýl Adaletin ve hoþgörünün Gölgesine sýðýnan Bosna Ateþlerde kalan unutulan Yurdumun hüzünlü kül kokan rengi Sahipsiz emanetim
Sýcak bir yaz günü Sonbaharýn hüznü düþüyor yüze Benizler sapsarý Eller kaskatý Çaresiz bir bekleyiþ Göðün ardý sýra Dizilmiþ umutlar bir bir Geceler kýzýla boyanan kan rengi Yýldýzlar küsüp gitmiþ geceye Karanlýk "ben deðilim" diyor güneþe Gözlerde telâþlý bir umut
Umut diyorum Sadece bir umut Þayet elinizden birþey gelmiyorsa Unut diyorum insanlýða Yaþananlarý unut Kör müsün Durup bir an Geriye dönüp bakýyor bir adam Son bir adým Þeytanýn diliyle konuþturuyorlar onu "Korkma! Nerminaa!"... Diye haykýrýyor dilinden Ya sonra Son bir damla Kan damlýyor gözünden
Bosna Þimdi sus Ne olursun sus! Mahþere kadar sakýn konuþma Arsýzýn vicdaný bu kadar rahatsa Celladýnýn kalemini kýracaðýz
Þimdi sol yanýmda ateþli bir sancý Yürüyor bedenimde usul usul Elimi kalbime koyduðumda Okyanuslarýn öfkeli Kayalara vuran sesleri Çarpýyor göðüs kafesime bir hüzün Baðrýmý yýrtarcasýna Baðýrmak istiyorum Ahh! bir konuþabilsem Aksýn istiyorum gözlerimdeki nehir Kimsesizler mezarlýðýna Tarihe vurulan bir utanç lekesi
Srebrenitsa
Kalk ve doðrul! Korkma! Soysuzlar kervaný Cehenneme yürürken Sen mavi bir kelebeðin Ýzinde yürüyeceksin...
celalkeklikci
Sosyal Medyada Paylaşın:
CELAL KEKLİKCİ ( gazi48 ) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.