Bu kaçýncý sensiz gelen bahar. Bu kaçýncý yalnýz zamanlar. Kaç kez doðdu güneþ, Kaç kez battý. Boranlar ,fýrtýnalar üþüttü yüreðimi , Bahar akþamlarýnda kaç kez, Kaç kez uçtu gönlüm Göçmen kuþun kanadýnda Bir tüy misali, Seni aradý diyarlarda… Avuçlarýmdan kaydý hep, Zaman.. Tutamadým, doyamadým. koklayamadým misk-ü amber kokunu. Önce yandý,yandý . Kül olup savruldu sonra. Ah!zavallý yorgun kalbim!....
Sosyal Medyada Paylaşın:
nazlıgül Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.