Yarýnlar daha güzel, daha beyaz olacak
Derken düþünmedik hiç yetim kalp yarýnsýzdýr,
Geceleri kördüðüm, rüyalarý ýssýzdýr
Peki umutlar kalbe söyle nasýl dolacak
Kayýp kente düþünce bombalanýr hayaller
Akýn akýn yaðarken kör zindana sualler
Bir çocuk aðlýyordu, avuçlarým firari…
Aklým rotasýz gemi çaresizlik koynumda
Alabora olurken dolandý gam boynumda
Dayanmazdý bu yüke dünyada tek bir fani…
Bir çocuk kanýyordu dilimin kemiði lâl
Yýldýz küskündü göðe aðladý dertsiz hilal
Ah be yalan dünya, ah! Dönme beyhude yere
Zaten adalet yerde, zaten cehalet gökte!
Ne oldu bize böyle deme kabahat kökte!
Töre baþ tacý olmuþ göðsünü gere gere!
Aþýk oldu Firuzan giyindi düþlerini
Celladý oldu baba gömdü gülüþlerini…
Ey insan dön de bir bak! Ne hale gelmiþ hayat
Hep ben dedikçe solmuþ tomurcuk açan güller
Saða sola saçýlmýþ kalpten püsküren küller
Zifiri karanlýða mahkum olmuþ kâinat
Mutlu sonla biterdi mazimizin masalý
Denizi arþýnlarken battý umudun salý
Bir çocuk aðlýyordu savaþýn kucaðýnda
Kan gölüydü etrafý annesizdi yarýný
Mayýnlar kaplamýþtý hayaller diyarýný
Kalbini býrakmýþtý harabe ocaðýnda
Saðýr oldu kulaklar kapandý gören gözler
Havaya asýldý da yere düþmedi sözler
Ey insan çaðrým sana! Sol yanýn var mý söyle!
Kulak ver insanlýða okunmadan sâlâsý
Söyle barýþtan daha bulunur mu âlâsý
Masumiyet yaþasýn hayatta bundan böyle!
Çivi çakmadý kimse ruh göçer ahirete
O zaman yalan sökmez Ýlah-i adalete!