’benim yaralý kalbim elbetteki toprak olacak,ama senin taþ kalbin,ebediyen taþ kalacak.’( ’O’na ÝTHAFEN........ MAYIS 1999 ) bu þehir...... ve ; üstünde var olan insanlar bi tek þey için sevmiþim sýrf içinde seni barýndýrýyor diye hatýrlar mýsýn gurbet dönüþlerimi? þehirler arasý otobüslerde sabahýn ilk ýþýklarýný bu þehirde görürdüm birden....birden heyecan basardý,içim içime sýðmaz oluverirdi... sýrf içinde seni barýndýrýyor diye þimdi þehirden seni çýkardým geriye taþ yýðýnlarý kaldý gezdiðimiz yollar sýradan asfalt parçasý ayaklarýmý acýtýyor,havasý...havasý boðazýmý sýkýyor nereye baksam içime batýyor þimdi þehirden seni çýkardým geriye taþ yýðýnlarý kaldý çiçekler anlamsýz sen olmayýnca ne açýyorlar,ne kokuyorlar artýk bir ot yýðýný çiçekler geceler dar bu þehirde gündüzler yavan bitmiyor hesap sormalar,geçmiyor ne mekan ...ne de; ......zaman þimdi þehirden seni çýkardým geriye taþ yýðýnlarý kaldý
Sosyal Medyada Paylaşın:
rifocin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.