Karanlýklar süzülüyor
Kurþun delmez
Ses geçirmez
Simsiyah geceden içime..
Yokluyor nabzýmý rüzgâr
Islýk ýslýk fýsýldýyor kulaðýma
Firkatlý þarkýlar
Ardýnsýra adýmlarýný duyuyorum
Diller hep lâl
Korku salýyor geceye kör bi efkâr..
Tenhalarda ölüyor umut
Üþüyor kaldýrýmlar
Üþüþüyor çarmýha gerdiðim hatýralar
Mekânsýzým
Gözüm takýlýyor uzaklara
Çok uzaklara
Kanat çýrparken
Kýrlangýçlar
Zamansýzým..
Jilet gibi çeltikler atarým
Hecelerimle geceye
Kýpkýzýl kan dolar avuçlarým
Gelincikler kýskanýr..
Ay bile sönük kalýrken kederimden
Sen hâlâ körsün
Diyorum ki;
Ýçimde barýnan binlerce kadýndan
Tek birini yaþattýn
Gelseydin þayet
Hevesle öldürürdüm
Çünkü ben yalnýzlýðýn tanrýsýyým..
Özlem’ce
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.