Ey benim sevildiðini bilmeyenim; Zihnimin duvarlarýnýn anarþisti, sesimi bile unutaným! Gelmediðin yollarý her adýmýmda kanatarak gusûlledim. Titreyen ellerimle yoldum, okþamadýðýn her bir tel saçýmý. Yýrttým tenimin öpmediðin çizgilerini, Öldürdüm kadýnlýðýmý senin olmayacaksa. Haram bildim yarýný seninle yaþanmayacaksa, Güneþ deðil ay’dýr adým, güne senle baþlanmayacaksa. Bir gün, susuþlarým çýðlýk olur çýnlatýrsa yüreðini Bil ki beklemekten yoruldum. Bil ki hak verdim sevilmeyiþime, Bil ki ezdim yüreðine yakýþtýrmadýðýn yüreðimi. Ey benim yasý tutulaným, ey sebebim Bil ki artýk el açmýyorsam Tanrýya Belasýný deðil salâsýný dilediðimden aþkýn.
Suna A. GÜLSOY
Sosyal Medyada Paylaşın:
Siyah Kurdelalı Kadın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.