Yüreðimi an be an zehirleyen acýlarýn tohumlarýný suluyorum gözyaþlarýmla
baþý hiç okþanmamýþ bir sýðýntýydým kimsesizler yurdundan bile kovulmuþ
kara geceleri yorgan yapmýþ, dikenli döþeklerde acýlarýna sarýlmýþ
hayat dersine alýnmamýþ umut kapýlarý yüzüne çarpýlmýþ
nefrete gebeyken gelecek
çýðlýk çýðlýða doðuruyordu
sancýsýyla çekilecek ömrün
doðmak istemeyen yolcusunu
kinle kahýrla beleyip
sitem beþiðinde sallayarak
sevgisizliði, acýyý,ýzdýrabý
emziriyordu sahte memeden
okþamayý çok gören elleri
sýrtýna sapladýðý ihanetin hançeriyle
azar azar yok olacaðý
müebbet mutsuzluða mahkum
adýna hayat denilen bir zindana
arkasýndan kanlý ellerini sallayarak
uðurluyordu
þeytanca sýrýtarak zaman...
sen vurdukça ben hissizleþip katýlaþtým ey hayat öðrendim artýk kuralýný
delice bir gülümsemeyle dudak bükerek dalga geçiyorum oyunlarýna...
Daðçiçeði...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.