nedir ki baþka
kýmýltýsýz duruyorsa gözler
iblis bozgunlu ateþ küfrü yoksa
Yürümüyorsa dört nala kin
çakmýyorsa þimþek olur olmaza
baþka nedir ki
yaþlý hüzünleri boðan sessizlik
kuþanmýþsa beline umudu keskin
elleri
dudaklarý
gözleri arýyorsa dilsiz
soyunup çýrýlçýplak baþka hayatlardan
çýkýp gelmiþse hani
hani yumulmuþsa sonra sonsuza
karýþmýþsa her yere
her açýlan kapýda duruyorsa
en çok gözlerinde bekliyorsa
nedir ki baþka
Nokta deðilse bir hayata... nihayet
bembeyaz tuvalde renklerin düþü
uyanmaya nazýr resime
uyanmamacasýna...
suskunluðun topraðýna ekilen ýþýk
ah nedir ki baþka
sesin kýrýldýðý hani
kristalin titrediði yer pýrýl pýrýl
iki kiþinin göðüne
arþýn diz çöktüðü nokta
vakit yaþamak sularýnda
buðulu penceresine dingin gecenin
sabah çizme telaþý yazgýnýn avuç ay-asýyla
Tan’ ý közden
ateþli ufku suya boyun eðdiren
zaman dalar ebedi uykuya
yarýlýr; dað, toprak, tüm sular
gömülür köpük köpük ömür þiirin denizine
mavi beyaz alfabeyle...
baþka nedir...
Þükran AY