deniz mavisi intiharlar

Kar yaðýyor yüreðimin sokaklarýna
Buz tutmuþ güneþ donuyor ufuklarýmda
Aðlýyor umut yalnýzlýk þafaklarýnda
Sensizliðin koynunda soluyor güller

Yarým býraktýðým aþklara okunur Fatihalar
Yeþil gözlerinde kalmýþ aðlayan baharlar
Þimdi yosun tutmuþ mahzun hatýralar
Gülüþünü sinesinde taþýr hala duvarlar
Yokluðunda avucumda üþüyor küller

Daraðacýnda can verir mor menekþe
Ruhumda kopar zalim bir fýrtýna
Ölümümdür gidiþin bensiz uzaklara
Dilleri tutulur aþkla öterken bülbüller

Acýma þahittir deniz mavisi intiharlar
Kalemimde dile gelir daðlarýn þarkýsý
Hüznün tellerinde titriyor türküler
Yanaklarýmdan boþalýr boynu bükük seller

Yüreðimde akarsular sana dökülür
Sanki düþlerimden nazlý yar sökülür
Ay ýþýðý eðilir hasretten beli bükülür
Kuruyan mevsimlerin adýdýr susuz göller

Yaðmurda ýslanýr þemsiyesiz akþamlar
Dudaðýma konar yýldýrýmlar

Hüseyin Özbay
Sosyal Medyada Paylaşın: