ANA YÜREGİ

Anadýr yüreðini ateþlere daðlayan
"Yavrum, yavrum "diyerek gece gündüz aðlayan

Olsa idi o yürek bin yýllýk ulu çýnar
Her ayrý fidanýna "evladým" diye yanar.

Þefkatten ulu bir derya ne sonu var ne baþý
Ana gözünde çocuk sorulmaz ona yaþý

Merhamet mi, þefkat mi... bin parçaya oymuþlar
Binini de getirip o yüreðe koymuþlar

Çile dolu bir hayat, acýlarla yoðrulan
Düþse, evlat uðruna gene kalkýp doðrulan...

Evladýn ayrýlýðý, engerekden de acý
Ýçer de ana onu yok ki bunun ilacý.

Bir acýdýr yüreðe hançer olup saplanan
Gözyaþýndan bir çadýr ki üstüne kaplanan.

Gölge diye yüreðin evlat üstüne sermiþ
Deðil üç beþ yýlýný ömrünü ona vermiþ.

Geceleri uykuyu feda ederken ona
Ödenir mi hiç hakkýn söylesene be ana!
Sosyal Medyada Paylaşın: