Bozuk Ağız

Bozuk Aðýz

“Edep, ahlak, namus” dilinde,
Muhterem, evliya!
Menfaat varsa, “Mubah” devrede…
Ýnsanlýk nerede?

Eline erkek eli deðmemiþ,
Saçýnýn kýlýný bile gören olmamýþ!
Deðer mi?
Zarafet, diþilik öðren;
“Bir saat, yüz dolar”
Hayatýn sillesine raðmen bak ayakta!

Aðzýný bozmuþ, tango kadýnlar!
Ayakkabýlar çantaya uygun ama
Memeler baþ kaldýrmýþ, kalçalar isyanda;
Rejimdeymiþ aslýnda…

“Helal reyondan alýnýz!”
Ak buðday ekmeði zararlý efendim…
Organik ürünler yararlý;
Organýný satanlar var efendi…

Helal et.
Etmiþler zaten, et kalmamýþ!

Mevta yatýyor, cansýz;
“Hakkýnýzý helal ediyor musunuz?”
Yerken sormadýnýz, niye?
Nasýlsa yýkadýnýz, akladýnýz;
Sarýp ak kefene, Cennet’e yolladýnýz…
Yetime mi soruyorsunuz?

Sergide göz kamaþtýrýyor, domatesler;
Seçmece yok, efendi…
Çürüklerini koymasan…
Akþam pazarý, hava karardý;
Kalanlar neredeyse bedava!
Mýncýklamak da serbest;
Küfesi beþ para, alýrsan…
Atýklarý da toplayan var!
Bir kap yemek çýkar mý, bir çuvaldan?

Yalandan, aðla/ma…
Zayýfken, güçlüydü “Hak” lýlar,
Öyle söylerdi eskiler!
Þimdi “Hak” lý, güçlüler…

Kale, her zaman hedeftir
Topa tutulur, dýþardan;
Yapýlan, fetihtir!
Sonra tamir, içerden…

Kývýr/ma!
Tükürdünse yala/ma!
Sen yapýnca iyi,
Baþkasýna kötü;
Kendini kandýr/ma…

Gübrelikte yetiþmiþ, kýzýl gül!
Mis kokuyor ama,
Etraf bok olmasa…

Dilenci kýz, gelin olmuþ,
Koskoca saraya!
Huylu huyundan vazgeçmez!
Kapý kapý dilenir, tenhada…

Bir horozumuz vardý,
Tavuklarý karmazdý;
Nenem kestirdi dedeme,
Ama eti tatlýydý…

Ahmet Bektaþ

Sosyal Medyada Paylaşın: