ölüm
eski ayrýlýk þarkýlarýnda çýktýn karþýma
baþkasýlarý deðil sen geldin hep aklýma
hasretine dayanamayýp geldim yanýna
sen toprak oldun ama sol yaným burda
bilmedim bilemeyeceðim yerinde nasýlsýn
okudunan fatihalarla günahlarýn azalsýn
baþkalarý ne der ne düþünür bilmem ama
sen yüreðimde zamansýz kanayan yarasýn
teselliler eyvahlar keþkeler boþa giden gelmez
gidince anlaþýlýr deðerde kimseye fayda etmez
þu insanoðlunu anlamadým anlamayacaðým
yokken toz kondurmaz varken kýymet bilmez
þaþar beþerizde bu kadar þaþkýnlýða niye dur demeyiz
þu musallada yatan ne büyük ibrettir niye görmeyiz
ölümü unutmak seninde mezara gireceðini unutmak
kendi kýyametimizi düþünüp hiç mi tefekkür etmeyiz
her koyun kendi bacaðýndan asýlýr diyene þunu söyleyim
anlatmak yazmak göstermek ALLAH rýzasý için görevim
bu yolda mazeret deðil marifet göstermektir bence güzellik
sonuçta ne olursan ol yine gel diyen insanlar benim pirim
kýymetini bilin sevdiklerinizin ölünce çok piþman olursunuz
özür dilemenin güzelliðini kendinize niye çok görüyorsunuz
bazende olsa hatýrla ve tekrarla her canlý ölümü tadacaktýr
ya rabbi insanlýk olarak azabýndan merhametine sýðýnýyoruz
alaturka keder
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.