Ne zaman sen gelsen aklýma
Þehrime yaðmur yaðar mutlaka
Islanýr kirpiklerim
Yaþ döker kalemim
Ne zaman aklýmdan geçsen
Sen atar damarlarým
Zaman kekeme olur
O sessiz sakin sokaklar pimi çekilmiþ bomba olur
Ne zaman seni düþünsem
Ay incelir
Yýldýzlar kayar birer birer
Bir çoban yalnýzlýðý serer atlasýný
Allah aþkýna sende hiç vicdan yok mu
Sen hiç aðlamaz mýsýn
Özlemek nedir bilmez misin sen
Hiç sevmedin mi
Hiç mi çekmedin kalp aðrýsý
Elini bir kez koy yüreðime
Biz kez dinle ve söyle
Yok mu bir adý sen atýþýnýn kalbimin
Yok mu bir adý omuzunda aðlamak isteyiþimin
Þimdi uzatamýyorum ayaklarýmý geceye göre
Aðlatýr dinlediðim her türkü
Ýmgeler rehine
Duygular tutsak
Her þiir de izlerin kalýyor
Gözlerimde gözlerin
Saçlarýmda el izin
Sönerken birer birer yýldýzlarý gecenin
Aðlarken yeryüzü
Uyanamazsam bu düþten
Faili olacaksýn bu aþkýn
Kanarken düþlerim
Yüzümde gülüþlerim ölü artýk
Bir kez canýmý acýtmadan bitse bu rüya
Ne olur bir kez dinle beni
Gözlerini erken kapat bir gece
Emanet bir yüzle gülümse gözlerime
Bir kez emanet bir yürekte atsýn kalbin
Yanýnda olmayý istemek
Gülüþlerini görmeyi istemek
Özlemek deðil de nedir
Þimdi aðlýyorsam bütün ýrmaklarýn gözüyle
Caným yanýyorsa düþerken yapraklar
Her diriliþimde bir intiharla ölmeyi deniyorsam
Devrik ve de yüklemsiz ise cümlelerim
Ve ortasýndaysam içinden çýkamadýðým bir yangýnýn
Ayrýlýklarýn kurbanýný öldürmediðinin bir kanýtýdýr
Sen unuttuðunu sandýðýn tam o anda
Kuracaðým kelimelerden bir ordu
Basacaðým aklýný bir kaç satýr þiirle bir akþam üstü
Gelip çökeceðim karabasan gibi yüreðinin ortasýna
Piþmanlýk türkülerini ýslýk yapacaksýn dudaklarýna
Ö(z)lüyorum dedim
Ýnanmadýn
Haydi o zaman
<<Beynime bir el veda sýk öldür beni>>
Öldür beni