ZAMANSIZ GEÇTİ ZAMAN

Bir tespih tanesi gibi
Ýki parmaðým arasýnda sandýðým
Bir Cuma akþamý yaðmur
Yaðdýkça biten günüm, çöker karanlýk

Bu kaçýncý son sayfa bitirdiðim defterin
Özlem yüreðin, cefayý çeken kalem
Zaman yaðmur sonrasý, coþkun sel gibi
Ardý sýra koþsam da ne mümkün

Eski radyom da çalan hüzzam
Adýný çok ötelerden hatýrladýðým
O girdapta sürüklenip
Zamana okunan meydan, meydansa tenha

Eski bir alýþkanlýk, süreðen sigara
Duman ayný duman, nefes baþka darboðaz
Bayramdýr belki, çürük elma, bir kurda
Sap ayný sap, saman baþka samanlýk
Ömrüm hengâmesinde, zamansýz geçti zaman.

Sami ARSLAN / ÝZMÝR

Þair Çýkmazý Edebiyat Dergisi..Aðustos / 2006
Sosyal Medyada Paylaşın: