Gittiler… Þimdi, Daha önünden Odalarým loþ kaldý… Gözlerimdeki keder Veda gününden Gittiler, Her taraf bomboþ kaldý…
Þimdi, Gece neler fýsýldar eðilip kulaðýma Yalnýzlýk neler söyler.. Duvardaki gölgemi Ta göðsünden vururum; Karanlýklar sakladý o an Býrakmadý öfkemi Giden gitti Sende gittin Dur demedi gururum…
Zaten, Bir sen vardýn Gözyaþýma misafir Bir sen vardýn kapýmý çalan.. Götürdü ayrýlýk denen Vefasýz kafir, Þimdi bir ben kaldým burada Ve söylenen onca yalan…
Vadilerde kaybolan nehirler gibi Usul usul ve sessiz Bambaþka yarýnlara Akýp gittiler… Zamaný hasretle zehirler gibi Hiç vedasýz ve nefessiz Kapýnýn ardýndan Bakýp gittiler…
GÝTTÝLER… ÞÝMDÝ.. DAHA ÖNÜNDEN..
ÝSMAÝL ALDEMÝR / 3 HAZÝRAN 1997
Sosyal Medyada Paylaşın:
görkem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.