Ananýn gögsü sýzlar evlat acý çekinmce
Evladýn terk edince yine sýzlarmý anne
kara bulut çöküyor, yürek sitem edince
Eller vurmuþ ogluna birde sen vurma anne
Düzeni bozuk dünyanýn gelen giden vuruyor
Agam paþam diyenin, ayarý kaçmýþ anne
Cebi delik olanýn, aklý hayal kuruyor
Caným gelmiþ burnuma birde sen vurma anne
Yine meydana durup saga sola çatmýþým
Agzýma kilit vurup yüreðim burma anne
Söyle bende biliyim nerde hava yapmýþým
Caným yanar düzenden birde sen vurma anne
Parçalanmýþ hayalim sevda zamansýz vurmuþ
Aklým karma karýþýk, çýkmaz sokaðým anne
Suçum sevda çekmekti aþkým amansýz vurmuþ
Yaþamak haram olmuþ birde sen vurma anne
Parada gözü olan dostluk nedir bilmezmiþ
Canýndan can olmuþum sýrtýný dönme anne
Anne oðul olanlar, asla özden silmezmiþ
Ele güne bakýpta, birde sen vurma anne
Saygýda kusur etmem kelamý baþtan döksen
Sýrtýma semer vurup, taþýrým seni anne
Derin yaralar olsa mecalsiz yere çöksem
inde yürü diyemem birde sen vurma anne
TUNCAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.