Kavuþmamýza az kaldý sabret diyerek, avuttuðunuz Yürürken düþmemek için elinden tuttuðunuz Sizin için yaþarken, hep bir köþede unuttuðunuz O sevdiði siz sevmediðiniz halde seviyorum derken Sizce çok geç kalýnmýþ ona göre ise çok çok erken Bir HÝÇ gibi býrakýp gittiðiniz o adam benim
Siz yürürken o hep koþtu, koþtu belki beklersiniz diye Sizi sizden daha çok sevmiþti. Belki sizde seversiniz diye Bilmiyorum ona yaptýklarýnýz revamý? Ya da bu vefasýzlýk niye Yýllarca sizin için çalýþýp, çabalayýp, uðraþýp dururken Onun sizi taþýyan sýrtýna, haince arkadan vururken Bir HÝÇ gibi ortada býrakýp gittiðiniz o adam benim
Bu vefasýzlýðý ona yaparken hiç mi yüreðiniz sýzlamadý Bunu yaparken insan hiç mi düþünmez, hiç mi üzülmez O da yaþamak isterdi. Size göre onun dirisi beþ para etmez Þimdi ölüyor, ölüsü de size lazým deðil nasýlsa fark etmez Yaþarken öldürdüðünüz, Yaþayan bir ölüye döndürdüðünüz Bir HÝÇ gibi öldürüp býrakýp gittiðiniz o adam benim
Ahmet SIRDAÞ 21 Aralýk 2012 Cuma KÜTAHYA Sosyal Medyada Paylaşın:
SIRDAŞ32 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.