YALNIZ SERÜVENCİLER

sussan da ben seni duyar ve hissederim demiþtin
bak, gökyüzüne döndüm avaz avaz seslendim sana
duymadýn, hissetmedin, gelmedin...

artýk yoksun, ben de yokum zaten, kayboldum yine bu ýslak þehirde.

oysa kayboluþum sende olmalýydý,
seninle olmalýydý

artýk yoksun, ben de yokum zaten...

suskun çýðlýklarla,
arafýn tam ortasýnda
kimsesizliðin hükmünü sürmekteyim.
adýmlarým da en az sözcüklerim kadar ürkek ve çekingen,
susuyor ve korkuyorum büyük sevdamýn acýsýndan

artýk yoksun, ben de yokum zaten…

bir serüvenciye aþýk olmanýn cezasýný çekiyor
ve bir baþka serüvenci olmamýn ince sýzýsýný hissediyorum içimde.
her kadehime seni dolduruyor, her meyde seni içiyorum derken
karafýmdan dökülen sadece kimsesizlik oluyor,
her yudumda serüvencilerin iflah olmaz yalnýzlýðýný anlýyorum…

artýk yoksun, ben de yokum zaten



teþekkürler uður böcüðümü sayfama konduran hocalarýma ...








Sosyal Medyada Paylaşın: