Elveda

Güne erken indi gri
Ebruli bir geceden kalma ayaklarýma dolanan
Yalnýzlýk

Yaðmura vuran bir sala sesi gelir uzaklardan
Gözlerimin silecekleri yok
O yüzden boz bulanýk uzanýr sokaklar
Görüþ mesafem sýfýr
Püsküllerimden süzülen damlalar omuzlarýmý aðýrlaþtýrýrken
Dudaðýmda bir þarký yaðmurla bestelediðim
Notasý yazýlmamýþ

Yollar yýkanýr paçalarýmda
Arýnýr günahlarýndan bu þehir
Ýçimde çarþamba pazarý Bostanlý’nýn
Her telden
Yaðmasýnda ellerin


Bir kere ýslanýnca anlamý yoktur yaðmurdan kaçmanýn


Yine uðulduyor içimdeki gri
Sesindeki sürmeyi çektim kulaklarýma
Gerisi boþ bir lakýrdý dolanan atmosferimde
Çevirisiz


Ýklimine zýt bir coðrafyada
Üþüyor bir kadýn kadýn olmaktan,
Kapanmýþ bir kapýnýn ardýnda
Solmuþ bir þarký cýzýrdýyor
Aynadaki aksini görmeden çehresinin
Diziliyor
Þuursuzca þuura


Parça tesirli dünlerimizi
Ortak etmeden yarýnlara
Uzanayým toprak kokan göðsünde
Nihayete ersin nefesim

Ben uyurken kollarýnda
Bir masal sür dudaklarýma
Rüyam olsun ebediyetime


Ve
Mutsuz biten tek masal ‘’kibritçi kýz’’ unutma

Elveda…




Canan Korkmaz / ÝZMÝR




Sosyal Medyada Paylaşın: