Bu ilçede her mevsim bahar, Yeþermez buðday,baþaklar biçilmez, Eser sevinç dolu rüzgar, Nehirlerde akan yosunlu sular içilmez...
Ýnsanlarda endiþeden eser yok, Gönülleri aç,gözleri tok. Dost ararsan kendine,buralarda pek çok; Yalnýz,þafak karardýmý bu yollardan geçilmez...
Geçmiþten kalmamýþ bu ilçe, Sonradan dahil olmuþ Türkiye’ye, Bu acý ama,gerçek,yorgun gözlere; Aslýnda yalan gerçek birbirinden seçilmez...
Tarihte bu ilçe yanýp sönen bir fener gibi, Birkaç harabe dýþýnda mutluluk gibi, Gönüllerde yeþeren çiçekler gibi, Bir daha ya gelir böyle bir ilçe,ya gelmez... Sosyal Medyada Paylaşın:
Kübrayıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.