çekyatedebiyatı-180

Efendim,

Kraldan,

Daha çok kral olana;

Kraliçe denir.


Bu aslýnda,

Dünyanýn,

Her yerinde böyledir.


’Eþinden korkmayan,

Allah’tan hiç korkmaz’ derler...


Ýþte bu nedenle,

Tarihte,

Hiç bir kral,

Kral iken,

Krallýðý býrakmaz!

Daha doðrusu,

Býrakamaz!


Farz edelim,

Bu kral,

Çok idealist olsun!

Ve desin ki

’Egemenlik Kayýtsýz Þartsýz Milletin’dir.

Hatta

23 Nisan’ý

Çocuklara armaðan etsin!

Ve ben çekiliyorum,

Arkadaþ desin!


Valla,

Bir kere

Bu kralý,

Önce anasý,

Sonra eþi,

Topa tutar,

Ardýndan,

Naaþý,

Top arabasýna konur!


En baþta,

Anasý;

Analar ne aslanlar doðurur,

Ben seni kral olarak doðurdum,

Analýk hakkýmý sana,

Helal etmem!

Emdirdiðim sütler,

Haram-zýkkým olsun!

Der!


Baban,

Seni benden doðurmak için,

Ne Haremler,

Ne Topkapýlar kurdu,

Ama

Ýçlerinden,

Sadece

Bana nasip oldu!


Yani

Ana kraliçe,

Oðulun daðýlmasýný istemez!

Birlik ve beraberlik ister!

Diðer arýlardan,

Bal ister!


Çünkü

Kim istemez ki

Bir eli yaðda,

Bir eli balda olmayý?


Kraldan,

Daha kral olan,

Kraliçe,

Ana Kraliçe ile

Arayý bozmamaya,

Özellikle dikkat eder;

Çünkü

Kral’ýn saðolsun,

Harem ve Topkasý sayesinde,

Elini sallasa ellisi,

Durumu mevcuttur!

Ve

Makam ve ünvanlarý ne olursa olsun,

Tarih sayfalarý,

Gelin-kaynana muhabbetleri ile doludur!


Kraliçe,

Kraldan daha kral olur ama

Krallar,

Neticede;

Ana kuzusudur,

Ana sözü dinler!


Ýþte bu nedenle,

Hiç bir kral,

Tahtýný terk edemez!


Çünkü

Dünya;

Maddi/manevi menfaat çatýþlarý ile

Uçkur ve çukur davalarýndan ibarettir.


Bu nedenle,

Kral,

Ya

Asi birisi/birileri tarafýndan,

Ya da

Yeter ulan!

Býçak kemiðe dayandý,

Etli ekmek miyiz biz?

Diyen,

Bir ahali tarafýndan,

O güzelim tahttan,

Maalesef indirilir!


Buna bazen,

’Ekmek bulamýyorlarsa,

Etli ekmek yesinler caným’ lafý,

Bazen de

Taht dahil,

Hiç bir makamda,

Gözü olmayanlar,

Sebep olur!


Gerçi deseler ki

Seni indiriyoruz ama

Al hazine senin olsun!

Buna,

Hiç bir kral,

Ses çýkarmaz!

Çünkü

’Parayla saadet olmaz’


Gerçi

Þu sýralar,

Nataþalar varken

Parayla,

Pek,

Saadet olmuyor artýk!




Çünkü parayý veren,

Maalesef

Kuþu öttürüyor!


Neyse konumuz bu deðil,

(Neydi ki?)

Lafý fazla uzatmayalým!

(Uzatan kim?)

Esas konuya dönelim!

(Hadi bakalým!)


Þu bu ya bu þekilde,

Artýk bu solan bahçede,

Bülbül deðil de

Krallara yer yok!

Yani

Gitti taht!


Ellbette

Buna,

Baþta,

Anasý,

Danasý,

Yedi sülalesi olmak üzere,

Üzülecek,

Çünkü

Menfaat sona erecek!


Biri de çýkacak,

Kendisi Kral olmak varken,

Harem ve Topkapý’yý,

Elinin tersi ile itip

Hazineye de

Þöyle yan gözle bakmayýp

’Egemenlik kayýtsýz þartsýn Milletin’dir,

Diyecek,

Ve

Halkýn önüne,

Boya sandýðý deðil de

Seçim sandýðý koyacak!


Ben,

Hangi konu olursa-olsun,

Bana hayýrlý bir iþte vesile olanlarý,

Her zaman,

Rahmet ve minnetle anarým!


Kraldan sonra,

Makamlar gelip-geçici,

Hizmet kalýcýdýr,

Diyen herkesin,

Þöyle düþünmesi lazým!

Ulan,

Hala krallýk olsa idi

Bizim burada,

Ne iþimiz vardý?


Allah bin kere,

Razý olsun!

Bizi buralara,

Getirenlerden de

Götürenlerden de!

















Sosyal Medyada Paylaşın: