Yaban/cı ve Şehir

"ben her bahar piþman olurum
güneþe kanar baharlarým
orospu bir gülüþün gamzelerine
yaprak yaprak teslim olurum..."

Y.Erdoðan




göbek çukurunda kudusü oynar bu þehir.
paris sýkýntýsýna yenik düþ/l/er
halep aðrýsý duruþlar.
afsunlar koca karýlar taþ evleri
onanmaz düþküleri
aðlasa da yabancý
dolmaz üst üste binen
mozaik mezarlar



hayal/et adýmlarý atar yaban/cý.
þehrin duvarlarýndaki
argýn gözyaþlarýna dalar
bir düþ perisi.
yaban/ca dolaþýr bir þehrin
secdedeki yüzünde.
alný henüz okþanamamýþ bir sevgilinin
henüz kehanet edilmemiþ çizgileri ellerinin
üryanlýðýna eðilir baþý erden düþlerinin



tüm büyük kentlerin hayalini
/ayaklarýnýn altýnda
paralanan çakýl taþlarýnýn ömrünü
piç eder
gücü yettiðince
dilindeki yýlanýn zehriyle



topu topu iki mevsimden düþtün
yorgun aklýmýn kaydýraðýna
kýþdan bozma sonbaharlarýma
/zaten bu þehirde bir yazý sever insan
bir de seni./





Sosyal Medyada Paylaşın: