Gün batmak üzereydi
Köylü memo’yu gördüm.
Sordum yaþýný
Ben bilmem beyim dedi.
Tahminimce ellili yaþlarda,
Yüzünün çizgilerine bakarsan
Belki yüzelli.
Elleri nasýrlý baþýnda bir kasket,
Diðer elinle de omuzuna atmýþ kazmayý.
Konuþa konuþa indik köprü yoluna
Hasat zamanýný anlattý bol bol.
Kitap verdim bir diðer eline,
Baktý
Baktý,
Heceleyerek okudu bizim Memo,Kapital’i.
Ben bilmem beyim dedi.
Ekledi ardý sýra yüreðim yandý.
Sabah gün doðmadan çýkarýz yola,
Þu karþý da ki daðý aþtýn mý dedi
Orasý bizim tarla.
Elimize çoðu zaman gazete bile geçmez,
Burda televizyon radyo çekmez.
Yýllar önce bir genç geldiydi
Yirmili yaþlarda.
Baþýnda da ahanda dedi bu þapka.
Ben sandým karþý ki köyden geldi buralara
Sonra uzun uzun konuþtuk
Belki senden daha fazla oturduk dertleþtik.
Ahhh Ýbrahim idi adý.
Bir görsen beyim bir görsen
Þimdilerde kalmadý böyle adam.
Bu þapkayý her taktýðýmda,
Alnýmda ki her ter damladýðýnda topraða
O genç gelir aklýma.
Kasketinin arasýndan çýkan saçlarý,
Bizim baþaðýn kuru haline benziyordu
Gözleri bulut mavisi
Ýbrahim çok þey býraktý buralara.
Sonra duydum öldürmüþler onu,
Ýnanýrmýsýn beyim
Kaç ay aðladým engel olamadým
Gözümden gelen yaþlara.
Hiç unutmam hatta köye geldi,
Ben onunla konuþtum diye
Anama avradýma sövdü
Kahveci Hüso.
Bakmadýlar o günden bu güne
Suratýma.
Vallahi canýma tak dedi beyim,
Býrakýp gideceðim
Ama ibrahim gelmiþti
Yýllar önce buralara.
Furkan CAYMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.