bir sarýlma bir kavuþma havada
öpüþen iki su tanesi nihayet kaldýrýmda
ihtiyar bir adamýn ayaklarýna ýþýk tutuyor
genç bir kadýnýn güneþe sunduðu güzelleme
eh çok þükür buna da
bu karanlýk kimin içinde yanýyor söyle
ki nedir ölüp dirildiðimiz bu saatte
yüz yýllarý yüzüne sarmýþ sigara dumanýyla
en kuytu zamanlarý kollar aþk
ýssýz merdivenleri çýkar uzayan ayrýlýðýn sonunda
yapraklý mevsimlerin düþen sarýsý durur aklýnda
göçebe kuþlarýn gözü önünde
takvimsiz günler soyunur cümle uçlarýna
siz belirtisiz hüzün tamlamasý
bir baþka olur bu mevsimde yaðmurun alkýþlarýna aðlamasý
haydi hep birlikte
dolu dolu çizgiler biriktirmiþ
düþler ahengi alýnlarýnda bazý insanlar
kimi öðrenmiþ desteksiz yürümeyi
kimi akþamýnda eðleþirken yaþamýn
unutmuþlar "u m u t t u k"larýný biri birinden yorgun duvarlar
duvarlar evlerin duvarlarý ellerin duvarlarý
uzanýr boylu boyunca
göðe dua olur sonra bu soðuk havada
gel yine türkü dinleyelim biz boþ ver çýðýl çýðýl oynaþsýn
iki þiir sayfalar dolusu
en güzelini çocuklar okur bilirim bilirsin
bazý þiirler aðlatýr güzel gözlü bir çocukluðu
içinde en anne olaný mesela en çiçekli yaný
tütmeli üstünde ekmeðin aþýn ve yalnýzlýðýn hiç eskimeyen buðusu
.