Hazanda Çöktü İçimize Hüzünler

Yürek sýzladýkça dil söyler
Yaralar derin ne etsin kader
Dil söyledikçe yaþlanýr gözler
Ah ah çektikçe acý eser yeller

Yaþadýðýn acý zülüm olursa eðer
Aþkýn o zaman yaþamaya deðer
Hazanda çöktü içimize hüzünler
Kýþ gelende eðlenir acý gönüller

Fani dünyan gerçekten yalancý belli
Gözlerinle gördüklerin eder az teselli
Her dem aþkýný ararsan zihnin evveli
Kýymetini bilen gönlüne atacak temeli

Aþk aþk diye zehir zemberek oldu hayat
Ne olurdu gönlüme düþseydi baldan tat
Kevgir oldu gözlerim görmüyor seni rahat
Sevgi denen þey kelebeksi etmiyor biat

Orada kalsýn sýrlar gündüzlerim gecelerime aðlar
Mecal býrakmadý bende bedenimi çökerten aðrýlar
Zalimler yüreðimdeki sevgi çiçeklerini soldurdular
Kalmadý gücüm sinsilere maðlupsu köhne duygular

Zekeriya ÇAVUÞ
Teaching Assistant Researcher, Writer
zekeriyacavus81@hotmail.com
Düzce 26.11.2012 – 09 .00

Sosyal Medyada Paylaşın: