Mevla'mdan Dilediğim Kem Gözleri Bağlasın Gülsen Tunçkal
Mevla'mdan Dilediğim Kem Gözleri Bağlasın
Sevdanýn ýrmaðýnda, güller açsýn gül yüzde Sevinin mihrabýnda, aþk muhabbet çaðlasýn Her kelam efsun olsun, yürekten gelsin süz de Mevla’mdan dilediðim, kem gözleri baðlasýn
Senli ummana dalýp, çýkamamak ne zormuþ Renklerimi þaþýrdým, leylaðýn rengi mormuþ Külüne belensem de, özde yandýðým kormuþ Mevla’mdan dilediðim, kem gözleri baðlasýn
Sonbaharlara inat, yaban güllerin solsun Yükünle bile gelsen, eyvallah heybem dolsun Ben de hüzne geçit yok, seninde sefan olsun Mevla’mdan dilediðim, kem gözleri baðlasýn
Ah þu Leyla hallerim, sen de cirit atýyor Birazcýk uzaklaþsan, yüzüm sirke satýyor Vuslat yönü her yaným, gönlün ben de yatýyor Mevla’mdan dilediðim, kem gözleri baðlasýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülsen Tunçkal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.