Nasýl anlatsam, Nasýl dile getirsem duygularýmý bilemiyorum, O kadar utanýyorum ki. Koruyamýyorum verdiðin emanetini… Koruyamýyoruz.. Elden pek fazla bir þey gelmiyor... Kalemim bile susuyor.. Adýn anýldýðýnda, Sana laik kelimeler bulamýyorum… Seni unutmaya, unutturmaya çalýþýyorlar… Hak ettiðin bu muydu? Verdiðin emeklerin karþýlýðý mýydý bunlar? O kadar üzgünüm ki. Çünkü Türkiye’nin sana, Sarý saçlý, mavi gözlüsüne ihtiyacý var, Yine gelebilir misin Samsun’dan? Yine kurtarabilir misin bizi? Kurduðun Cumhuriyet’i kutlatmýyorlar, Seni anmamýzý bile yasaklayacaklar 10 Kasým’da Oysa biz Türk gençleri olarak seni sadece Kasým’da deðil, Her ayda, her haftada, her günde anýyoruz… Benim gibi düþünmeyen o kadar çok insan var ki… Sana ayyaþ dediler, Dinsiz dediler, Hakaretler ettiler.. Affet bizi baba… Onlar babalarýný sevememiþler… Çünkü hak ettikleri, O yok olmuþ, çökmüþ, himaye altýnda girmiþ bir devletti… Ama sen kýyamadýn, Benim evlatlarým, benim geleceðim, Ýyi bir nesil olmalý, benim izimden gitmelidir dedin… Fakat hak etmediler be babam… Senin izinden gitmek yerine, Ellerine aldýklarý silgi ile izlerini silmeye çalýþtýlar, Ama hiçbir zaman bilemediler… Bugüne kadar gelmiþ geçmiþ hiçbir silgi mürekkebi silemedi silemeyecek… Sen öyle huzursuz yatýyorsun ki þuan, Bundan eminim… Bir çok þehit verdik, Bir çok genci toprak altýna yaþlandýrdýk… Bir çok anne evlatsýz, evlatlar babasýz kaldý… Affet be babam… Sana inanan, senin yolunda olan Türk gençlerini affet…. Ata’ma inanmayýp, Ýzlerini silmeye çalýþýp, Adýný karalamaya çalýþan boþ beyinler, Hanginiz bir Atatürk olacaksýnýz? Siz ancak özgür birer birey olmak yerine, Birilerinin köpeði olmaya çalýþýyorsunuz. Verilen pirince, kömüre kanýyorsunuz… Þimdi açýn gözlerinizi silkinin ve kendinize gelin, Ne olursa olsun Biz Türk evlatlarýyýz, Biz Atatürk evlatlarýyýz… Biz siz sevmeseniz de Atatürk evlatlarýyýz...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Çisem Uygur Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.