Ýçimde binbir çiçek, açtýrdýn bahar yüzlüm Aðlatsan da gönlümü, seveceðim seni ben, Tutkulu deli dolu, sana meyli yangýným Astýrsan da yüzümü, seveceðim seni ben.
Gül gamzesi dudaklar yanaklarýn al nardan, Gönlümdeki bu yangýn kor ateþten köz hardan, Bulmuþsa ruh eþini ayrýlýr mý kalp yârdan, Zehretsen de ömrümü seveceðim seni ben.
Aþkýmýzý kýskanan el sözüne inanmam, Sana kalpten vuruldum baþka yâre aldanmam, Bir gün olsun sevgilim hasretinden usanmam, Kör etsen de gözümü seveceðim seni ben.
Yüreðim kanasa da dinmeyen bir ah ile, Geçse de gündüz gece bitmeyen bir vah ile, Baþýma doladýðýn dert ile eyvah ile, Çözmesen de düðümü seveceðim seni ben.
Aþkýnla yana yana yaban gurbet ellerde, Savrulsam yaprak gibi fýrtýnalý yellerde, Yalýn ayak gezsem de çýlgýn gibi çöllerde, Görmesem de önümü seveceðim seni ben.
Kader birleþtirmiþken bu aþkta ikimizi, Þad etmeli yeminle bu kutsal sevgimizi, Ancak ecel ayýrýr seven kalplerimizi, Soldursan da gülümü seveceðim seni ben.
Þair:Ýsmail Kurt 11.11.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bandırmalı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.