hiçbir on kasým’da böyle olmadým ben
neden…
meydanlarda coþarak
en sevdiðin þarkýlarý dinleyip
güzel yüreðine
adamlýðýna yaraþan þiirler söyleyerek
anamýyorum seni
sessizce iliþiyorum matemine
bayraðýma kapanarak
elleri ýslak
elleri hüzünlü yüzünde
bir çocuk oluyorum
bindokuzyüzotuzsekiz’e doluyorum
buruk Fatiha ile dilimde
çünkü
ufuk kadar derin bakan gözlerin
cesaret türküleri haykýran sesin
mavzer yüklü heybetin
…
dilim varmýyor
iþte öyle öksüz
tam da böyle yetim
caným sýkýlýyor
içim eziliyor
üzerime geliyor bu vatan
baþýma yýkýldý yýkýlacak
toprak toprak
göðsümde bir aðrý
anlatmak zor
yaþamak anlatmaktan da öte
bizi
evlatlarýný yani
bu halký
dini deðerleriyle
milli iradelerinin
kesiþtiði yerden
çalkalýyor;
bir taraftan seni tanýmayan
tanýmak istemeyen
diðer yandan
tanýmýnýn arkasýnda
türlü filmler çeviren çakallar
baþým bozuk
efkarlýyým derinden
hiçbir on kasým’da böyle olmadým ben
bugün caným çok sýkýlýyor atam
seni çok özledim bugün
babam gibi özledim
…
Tuncer Canseven
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.