Kuru bir yaprak olsam tir tir titreyen dalda, Sana inat deðil mi; koparsam kahrolayým! Eski bir þarký gibi pelesenk olsan dilde, Mýrýldanan dudaðý; öpersem kahrolayým!
Gökten yýldýzlar tek tek avcuna dökülse de, Ciðerlerin çürüyüp; yerinden sökülse de, El gözünde deðerin hint kumaþý olsa da, Sana çýkan yollara saparsam kahrolayým!
Eðer ki rüzgar; senin kokunu getirirse, Gözlerim her köþede gözlerini ararsa, Sesini duyan kuþlar pervazýma konarsa, Kapýyý, pencereyi açarsam kahrolayým!
Rüyalarýma girip uykumu böleceksen, Karabasan olup da göðsüme çökeceksen, Halimi duyduðunda gülüp; oh çekeceksen, Baþýmý yastýklara koyarsam kahrolayým!
Kadýnsýz ev gibiyim; her yaným darmadaðýn, Býrak böyle kalayým ecel gelene deðin, Mezarýmý kazsýnlar en tepesine daðýn, Son nefesimde gelsen cayarsam kahrolayým!
Þiir ve yorum: SESSÝZ PERÝ
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sessiz Peri (S.Yılmaz) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.