LÝMANLAR VE KÖYLER...
Dinamitler atýldý limanlara
Bir bir batlarken martýlarýn yüreðindeydi sevdalar
Gök gürleyip ikiye bölündüðünde yaðdý tüm yaðmur
Sallanýrken rýhtýmdaki gemiler dünden dermansýzdý
Hýrçýn dalgalarýn mateminde yýkýldý tüm dalga kýranlar
Vurdu kýyalara deli bir hasret ölü balýklarýn çýrpýnýþýnda
Fýrtýnanýn ýslýðýnda devrildi birden kumdan kaleler
Bir çift ayak izi silindi çekilirken beyazýndaki dalgalar denizin içine
Rüzgarda daðýlan saçlarýn gibi daðýldý tüm kuþlarýn yuvalarý
Gurbet türkülerine sýðýndý ismin dudaklarýmda
Hep bir yarým kalmýþlýk, yalnýzlýðýma saklanýrken geceleri
Kabardý deniz çekildi ay grisinden bulutlarýn arkasýnda
Zifiri bir karanlýk çöktüðünde yýldýzlar da söndürülmüþtü dünden
*
Bu yüzden alýp baþýmý gittim uzak dað baþýndaki bir köye
Zulamda büyütürken gizli bir aþký yine bir sonbahardý
Tezek kokulu bir sobada ýsýtýrken seni ýslattým kirpiklerimi
Sigaranýn uzun küllerinde düþündüm o eskileri
Titrek gaz lambalarýnýn solgun IÞIKlarýný ortak ederken hep kerpiç duvarlarýma
Yaðmurlar yaðdý toprak koktu dýþarýdaki çocuklarýn ellerinde
Ve tüm sessizliðin eþiðinde eski resimler takvimlerle aðladý
Belki bir okul bahçesinden hep birlikte harman yerine daldýk
Yitip giderken bir hayat avuçlarýmýzdan
Köy ortasýndaki bir çeþme baþýndan havalandý göçmen kuþlar
Üþüdü her þey ve yapraklar inadýna düþtü
Her þey daðýldý saçýldý koparken içimizdeki eskiler
Paramparça kaldý an
Ve limanlar ve köyler hep birlikte yandý
Ýçimizde bir yangýn gözlerimizde tüttü
Söndüðünde sobalarýmýz ayný anda üþüdük
Ve aylardan kasýmdý son yaprak düþtüðünde
Umut yüklü son filikalar da kýrýldý bir çobanýn kavalýnda
Kurudu çeþme, çekildi deniz kabardý özlemler
Kavuþmalar hep mevsimindeki sonbahara kaldý vuslat aðlarken sol yanýmýzda….