Yorgunum joêlla Boðazýmda makas kesiði izler Ellerimde yarýný olmayan söylemler Omuzlarýma yüklenmiþ Koca bir dünya aþk var Karnýmý týka basa doldurduðum
Dedim ya joêlla yorgunum Yastýðým nasýl da tuhaf bakýyor Þu duvarda ki tablo Saçlarý iki yandan örülmüþ Þöminenin üzerinde duran Kýrmýzý dudaklý karýncalar Oysa ben Her yaðmur yaðdýðýnda Suçlu gözlerle bana bakan Serçe kadar ürkek ve tedirginim
Ben çocuktum joêlla Sen ellerimden tutuyordun Uzun bir korudan geçiyorduk Kiremit renkli taþlar Kirletiyordu avuç içlerimizi Umursamýyor, gülüyorduk(!)
Korkuyorum joêlla Çýðlýklarýnýn arasýndan yükselen Suskun aðlayýþlarýn Yokluðun kadar katý Si sesine saplanmýþ býçak gibi Noktasýz eylemlerinde ki Bu çaresizlik yoruyor beni
Þimdi, saçlarý daðýnýk Yalnýz bir rüzgarý takip edip Sessizce uzaklaþsam dünyadan… Olur mu joêlla ? Sende eþlik eder misin bana? Ki bilirsin Ürkütür beni Uykumun modasý geçmiþ rüyalarýnda yürürken Kabuslarla baþ edememek
Yokluðunda kalbim aðrýyor Joêlla Sana sesleniyorum Duy beni ne olur
Joêlla ? Konuþmayacak mýsýn? Peki sen bilirsin ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ülviye Yaldızlıı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.