MAVİŞİM
Mavi gözlerinde boðuluyorum;
Tut kollarýmdan çýkar beni…
Çok güzeller gördüm amma;
Senin sevdan yakar beni…
Denizler söndüremez közlerimi.
Özlerim senin mavi gözlerini.
Ne zaman duyacaðým tatlý sözlerini,
Maviþim ayrýlýðýn yýkar beni…
Ýlacýmsýn, gelsen de yaram onsa.
Kalbim yanarsa senin için yansa.
Ýstediðin bendeki bu aciz cansa,
Al, yokluðun mezara sokar beni…
Gündüz düþünceliyim, gece suspus.
Gözlerim kapansa görürüm kâbus.
Senin kalbinde olmuþum mahpus.
Ýstersen daraðacýna çýkar beni…
Bana baharda sensin, kýþta sensin.
Gel ki akan þu gözyaþlarým dinsin.
Býrak Mehmet seni doyasýya sevsin.
Gözlerin mýknatýs, kendine çeker beni…
_Mehmet ASLAN___ Sarayköy-17Ekim 2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.