ŞAİRİN 'AĞLAMA SENFONİSİ...'

/...Ölülerle, dirilerin arasýnda pek çok fark yoktur
Çünkü her ikisi de çürümeye yazgýlýdýr.../

B. ERDOÐMUÞ -

*


I

Yemin olsun;
yolun
yaðmurun
ve yaranýn üstüne...
ben de bir katilim;
içimde her gece seni öldürmekten!..

II

Morarmýþ bir gecenin göðsünde, ektim seni aðrýyan yerlerime
bir intikamýn tetiklerinde..
en mahzun ve en masum duruþuyla þairin
kuþanýp þiirleri bilenirim ve çýkar kýnýndan yüreðim...

*

Her gece biri vurulur bu sokaklarda
kan bulaþýr sözlerime kentlerin uðultusunda...
bilmem ki nereye gizlesem;
aþka aç; yaraya muhtaç
acýya mecbur ömrümü!
asarým bir gün kendimi de, kendi içime..

Nedir aradýklarý insanlarýn, enkazýnda hayatlarýn?..
eski intiharlar, kendini yenileyen uçurumlarda...
ve kaybetmenin gölgesinde kazanmayý arayanlar
aþklar bozgun, anýlar savruk, uçurum renginde günlerin
ki
ustasýyýz acýyý çoðaltmanýn ve acýda çoðalmanýn...

III

Tenha ayna, kalabalýk yüz
örselenmiþ dað; yaðmalanmýþ kent
insanýn kurak avuçlarýnda...

Sorma, bu gecelerden benden geriye ne kalýr
yýllara direnememiþ yüzümde ’orta çað’ dan kalma bir hüzünden baþka...

Ey, ’þiirle hayatýn kanýný durduran’ þair
nedir insanýn ardýnda býraktýðý muamma?

IV

Boþluða bakar gözler karanlýðýn resmi tarihinde
insanýn sýzlayan çaresizliðinde
içlenir, yitirdikçe kendini
ve toplar, bütün bir hayatýn ’yýllara daðýlmýþ parçalarýnda’..

Yemin olsun;
çýðlýðýn,
açlýðýn ve yalnýzlýðýn üstüne,
insan, her býçakta sýzlayan bir yara gibi
kapitalizmin kemirdiði!..


V

Neyi yazýyorum ben!
hayatýn ortasýnda irileþen bir yalnýzlýðý üstlenmemiþ,
kendimi hayattan esirgemiþ,
bir þarkýya nota, bir þiire ünlem olamamýþsam..

Neyi yazýyorum;
kimsesize kimse olamamýþsam;
dünyanýn soðuyan sessizliðinde, üþüyenin üzerini örtmemiþ,
baþka bir insan için kalbimi kanatmamýþsam...

Neyi yazýyorum ki ben;
yenik bir kadýnýn gözyaþlarýna mendil olamamýþsam..
yoksulluðun kendine asýlan intiharýnda;
sessizliðe ses
eðriye doðru
boþluða denge olamamýþsam!

VI

Küflenir benim de yüzüm eskiyen fotoðraflarda
çünkü suçludur ellerim, belleðim suçludur
insanýn kendiyle arasýna açýlan uçurumlarda.


Yemin olsun, çýðlýðýn, açlýðýn ve yalnýzlýðýn üstüne
herkesin kendi kendini törpülediði bir dünyada
ben de bir katilim; her gece kendimi öldürmekten!

- Birdal ERDOÐMUÞ -



Sosyal Medyada Paylaşın: