Yelken açmýþým, sonsuz karanlýklara
Ne zaman güneþ doðar, bilemiyorum
Giderken mavi denizlere, mor daðlara
Bildiðim bir þarký var, onu söylüyorum
Yelken açmýþým, sonsuz karanlýklara
Yokluðun, sýrtýma saplandýðý anda
Damla damla akar, topraða göz yaþým
Dünya, O’nun la aydýnlanýr bu zamanda
Güneþ doðsa bile bitmez hiç telaþým,
Yokluðun, sýrtýma saplandýðý anda.
Tut elimden ne olur, çýkar aydýnlýklara
Yumdum gözlerimi, Seni düþünüyorum
Týrmanýrken sarp - yokuþ kayalýklara
Tatlý rüyalarýmda, hep seni görüyorum
Tut elimden ne olur, çýkar aydýnlýklara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.